Tuna Y.

Ay, kay lapit lang

ng inyong bahay

Sa aking tinitirhan,

Pero dito pa kita

nakilala sa malayo.

Saang lupalop k aba

sa Santo Thomas?

Wag kang mag-alala,

Hindi naman kita

aabangan sa inyong kanto,

hindi rin ako

didilip sa bahay nyo.

Gusto ko lang maitanong-

Nang mapanatag itong isip

na gustong tuklasin

ang maliliit na hiwaga

sa misteryo ng iyong

Pagkatao.

Yun lang naman.

Tsaka,

Baka gusto mo rin

na maghiraman ng libro,

ipapabasa ko sayo

ang aking mga paborito,

at babasahin ko yung sayo,

payi ang sarili mong akda

-nang marinig ko ang iyong tinig

Sa sarili mong pag-iisip,

Ang sarili mong limbag.

Tunay na kahanga-hanga

-ikaw na dalagang Pilipina,

Sinong hibang ang hindi

babati sa presensya ng

pinagsama-samang ganda’t talino, at saka wika?

Sino pa, E di, Ako!

Pero ganun lang talaga, ako.

Iniiwasang tumingin

sa iyong kutis at kasuotan,

hindi ka rin kakausapin

para lang tapunan ako ng pansin,

Ngunit dapat mong malaman

na luluhudan ka ng nanginginig

kong pinakatago-tago.

Pilassa dalawang:

Ayaw pahuli,

At sana ay matuklasan mo.

Ah, bakit hindi ko kinuha

ang iyong perlas na kamay

at langit na mga daliri

para makamayan ang mga ito?

Normal lang naman iyon,

Hindi yata ako normal.

Wala akong magawa,

Sa tuwing ganun

-ang sarili ko

Ay aking inaapi:

Bata!

Duwag!

Socially awkward!

Alien!

Walang pagbabago,

At hindi ako magbabago

Patuloy akong magsasayang,

At patuloy akong manghihinayan.

Pero wag kang mag-alala;

Hindi naman palaging ganun,

Masaya ko nang niyakap

Ang sariling kahinaan;

Ngunit hindi naman ibig sabihi’y

Nagpatalo na ako ng husto.

Mas mabuti lang magpatuloy

At makisabay sa takbo ng orasan.

Mas lalong ninipis ang buhok ko sa lukod

Kapag mununi ang lahat ng aking mga sablay.

Pero,

Hayaan mo na…..

Hayaan mong isipin kita,

Pati yung nung isang araw,

Kung ano sanag aking ginawa

-ng sa ganun kahit papaano’y

hindi n asana ako estranghero sa iyo.

Kung binili ko yung isa mong libro,

Kung nagtanong lang ako sana

-kung pauwi ka na ba ng Santo Thomas,

baka pwedeng makasabay sayo?

Hindi naman ako papalibre ng pamasahe,

Baka lang mas makilala kita habang nasa byahe.

Alam mo bang mahilig akong tumakbo?

Sigurado akong matatakbo ko

Mula sa amin hanggang sa inyo,

Magiging problema ang pabalik

Ngunit hindi ko ba kakayanin

-kung palalakasin ako ng inspirasyon mo?

Magkukulang ba ang aking lakas

-kung aabutan mo ako ng juice

O kahit man lang tubig?

Ina ko po, sisiw!

Unang bibigay ang aking katawan,

Ngunit hindi ang isip:

Na ikaw ang iniisip at nilalaman.

Sakaling talagang pahintulutan

akong makabisita sa inyong tahanan,

ipapagawa ko ang aking lumang bisikleta

para mas mabilis at mas madalas

na madalaw kita,

Basta’t iutos mo

-handa rin kitang ipamalengke.

 

Ay Dalagang Pilipina,

Kung ang pangarap lang ay madaling matupad.

Kung ang pag-ibig mo lang

ay maaring hingiin,

Hindi ko gagawin;

Mas pipiliing

-pagdusahan at paghirapan

Ang iyong walang katumbas

na pakikisama

-Kahit huli’y mabigo lang

sa pag-asa